Καλώς ήρθατε στην όμορφη πόλη μας

Η Λουκοβασιλούπολη είναι μια πόλη που χτίστηκε σιγά σιγά, πολύ σιγά, μέσα στους χώρους που δημιουργούν οι πτυχές μιας κουβέρτας, γύρω από τα φουσκώματα ενός σεντονιού, δίπλα από τις γωνίες ενός κομοδίνου, γύρω από το κουλούριασμα μιας γάτας, ανάμεσα στα όνειρα που τείνουν να εμφανιστούν και μία αγάπη που νανουρίζεται…

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Η πριγκίπισσα Μαίρη, η νεράιδα Νεφέλη και το κακό όνειρο (3)

συνέχεια από το προηγούμενο...

Τα Λουκοβασιλάκια και η νεράιδα Νεφέλη ξεκίνησαν το ταξίδι για το Βασίλειο της πριγκίπισσας Μαίρης, με σκοπό να μπουν κρυφά στο εγκαταλελειμμένο δωμάτιό της και να πάρουν το προσωπικό της φάρμακο.

Στη μικρή διαδρομή - το Βασίλειο απείχε μόλις λίγα χιλιόμετρα από τη Λουκοβασιλούπολη - η νεράιδα Νεφέλη είπε πως είχε ένα σχέδιο για το πως θα καταφέρουν να τρυπώσουν στο δωμάτιο της πριγκίπισσας Μαίρης δίχως να τους πάρουν χαμπάρι οι φρουροί: Ήταν απλό, θα πέταγε μπροστά από το φρουρό και εκείνος θα σάστιζε βλέποντας πρώτη φορά στη ζωή του νεράιδα. Η Νεφέλη θα του μίλαγε και όσο θα απασχολούσε το φρουρό, τα Λουκαβασιλάκια θα έμπαιναν στο δωμάτιο και θα έπαιρναν το φάρμακο, που σύμφωνα με τις οδηγίες της πριγκίπισσας Μαίρης βρισκόταν μέσα στο αγαπημένο της μαξιλάρι, το οποίο ξεχώριζε από άλλα από το χρυσοκέντητο αρχίγραμμα «Μ».

Όταν έφτασαν στο -πρώην- Βασίλειο, είδαν μία πινακίδα στην άκρη του δρόμου, λίγο πριν από τα πρώτα σπίτια της πόλης που στο, γραμμένο πάνω της, «ΒΑΣΙΛΕΙΟ», οι επαναστατημένοι κατά του Βασιλιά κάτοικοι είχαν από κάτω προσθέσει: «ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ».

Στην είσοδο της πόλης υπήρχε ένα σημείο ελέγχου αλλά δεν υπήρχε κανένας εκεί γύρω να τους ελέγξει και η μικρή παρέα πέρασε ανεμπόδιστα μέσα.

«Που είναι το παλάτι;», ρώτησε τη Νεφέλη το Βασιλολουκάκι.
«Μια στιγμή», είπε η Νεφέλη και πέταξε πολύ ψηλά, σε σημείο όπου μπορούσε να βλέπει όλη τη πόλη. Μετά από λίγο κατέβηκε και είπε: «Το είδα, ξεχωρίζει από το ύψος του, γιατί είναι το ψηλότερο κτίριο της πόλης. Πρέπει να προχωρήσουμε ευθεία για περίπου μία ώρα».

Στην διαδρομή για το παλάτι τους έκανε εντύπωση που όσους συναντούσαν στο δρόμο τους μίλαγαν και τους καλοσόριζαν χαμογελαστά, ενώ η Νεφέλη είχε συγκεντρώσει τα βλέμματά τους και όλοι την ρώταγαν από που ερχόταν και πως την λένε.

Ακόμα, το Λουκοβασιλάκι, πρόσεξε κάτι και το είπε στο Βασιλολουκάκι και στη Νεφέλη: «τόση ώρα που περπατάμε δεν έχω δεί ούτε ένα αστυνομικό».

Όταν έφτασαν στο παλάτι είδαν πως δεν υπήρχε κανένας φρουρός στη είσοδό του και κόσμος έμπαινε και έβγαινε ελεύθερα.

Τα Λουκοβασιλάκια και η Νεφέλη μπήκαν λίγο διστακτικά και αυτοί στο παλάτι και στην καταπράσινη μεγάλη αυλή του είδαν κόσμο ξαπλωμένο να ξεκουράζεται σε παρέες εδώ και εκεί.

«Που είναι το δωμάτιο της πριγκίπισσας;» ρώτησαν τα Λουκοβασιλάκια τη Νεφέλη. «Εκεί», έδειξε με το χέρι της η Νεφέλη, στην άκρη του παλατιού, μία πόρτα.

Προχώρησαν προς τα εκεί που έδειξε η Νεφέλη, το Λουκοβασιλάκι γύρισε το πόμολο και η πόρτα άνοιξε. Μπήκαν μέσα και είδαν πάνω στο κρεβάτι το μαξιλάρι με το χρυσοκέντητο «Μ». Το Λουκοβασιλάκι το έψαξε λίγο και βρήκε το μπουκαλάκι με το φάρμακο της πριγκίπισσας Μαίρης.

«Ήταν πιο εύκολο από όσο περιμέναμε», είπε το Βασιλολουκάκι και ξεκίνησαν να φύγουν. Στη πόρτα όμως στεκόταν ένας πολύ εύσωμος άνθρωπος.

«Τι ψάχνετε;», ρώτησε ο άγνωστος, φράζοντας τη πόρτα με το σώμα του.

Συνεχίζεται...

1 σχόλιο:

  1. Δεν σας ξεχνώ
    Είμαι εδω. Αγρυπνη εδω και μια εβδομάδα στην κυριολεξία γιατί η πριγκίπισσα δεν τα παει καλά. Άραγε θα βρεθεί το φάρμακο για να την κάνει να κάνει νανακια στην αγκαλιά της νεραιδας της νεφέλης; Θα γίνει καλά;

    Περιμένουμε με αγωνία
    Την αγάπη μου
    Καλή σας μέρα
    Μου έλειψε όλη η παρέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή